347. Wielka Czwórka Przyjaciół Hogwartu

Sharon: Była sobie normalna dziewczynka. Normalna dziewczynka wróciła do domu. Normalna dziewczynka zobaczyła list. List był z Hogwartu. Dziewczynka ucieszyła się.
James: Parę uwag. Po pierwsze: i ty chcesz zostać pisarką? No błagam, to brzmi jak wypociny czterolatka.
Sharon: A ta druga uwaga?
James: Naprawdę sądzisz, że ktokolwiek uzna cię za normalną?
Will: Z drugą uwagą się zgodzę. Z pierwszą… nie.
Sharon: Idioci, czy wy serio myślicie, że 1. Ja to pisałam na poważnie i 2. O mnie?
Alex: Tak. Nie… Troszeczkę.
Sharon: Z kim ja żyję?
Alex: To kwestia twojej twarzy…
Sharon: Mojej twarzy?
Alex: Jest bardzo przekonująca…
Will: I to był komplement. Będziesz super aktorką.
James: Nie ważne! Sądzisz, że po przeczytaniu tego na górze ktokolwiek będzie chciał wejść na historię naszego życia?
Sharon: A czy ty sądzisz, że mi na tym zależy?
James, Will i Alex: A nie?
Sharon: Nie, cioty. Tylko elita, ci co naprawdę chcę ty wejść, zrobią to.
Will: Czy bycie elitą oznacza podobny stopień porypania mózgowego jak u nas? Bo jak tak, to każdy się nią stanie po przeczytaniu opisów pewnych… eee…
Alex: Sytuacji. On miał na myśli sytuacje.

Autor: Okej